Tecnoloxia no deporte 3

Nanotecnología del carbono

Nada novo se es un entusiasta do deporte de alta gama, pois é unha técnica moi difundida e publicitada. O carbono ten unha propiedade característica que o fai especialmente resistentes e forte, e é a forza que ten a súa enlazamiento atómico. Isto implica que usando nanotecnoloxía, os científicos poden manipular a unha escala inimaxinable (100.000 veces máis fino que un cabelo humano) pequenos tubos ocos de carbono que permiten facer obxectos ultra liviáns pero á vez ultra resistentes, á vez que máis fortes que o aceiro. Raquetas de tenis, paus de golf, bates de baseball, bicicletas e ata próteses para deportistas amputados (ou non) baseados na técnica de músculos artificiais que poden contraerse ata 30.000 veces por segundo e están pensados tamén para o espazo xa que soportan altas temperaturas.

El deporte y la tecnologia 2

As patentes

Constitúen un incentivo para a innovación.
Son unha forma de recoñecemento e de retribución do inventor.
Fomentan o investimento en actividades de investigación e desenvolvemento.
Amplían o acervo de coñecementos públicos.
O ciclo de innovación, fomentado polas patentes, induciu unha substitución gradual de materiais naturais (madeira, soga, corda e caucho) que se utilizaban para fabricar equipo deportivo, por unha ampla gama de material sintético sumamente perfeccionado, e que inclúe aliaxes e polímeros. Grazas a ese equipo máis sólido e á vez máis lixeiro fabricado a partir de material de alta tecnoloxía, os deportistas de todo o mundo puideron bater novos récords e con menores riscos de lesión e os fans do deporte en todo o mundo melloraron as súas marcas. Entre outras melloras nese campo cabe tamén citar as táboas de surf máis estilosas e rápidas e as luvas máis cómodas e antiderrapantes para os porteiros dos equipos de fútbol.
Entre o equipo deportivo e de adestramento patentado cabe tamén destacar os trineos, as cadeiras de rodas acuáticas, os tacos de saída, os cronómetros, os paus de golf e o equipo para a ximnasia. No ámbito dos deportes, cabe tamén referirse ás patentes de que son obxecto as bebidas deportivas e de desenvolvemento muscular e os complementos nutricionais.

Existe un sistema e método para avaliar
actividades deportivas, por exemplo,
pezas de vestir dotadas dun sensor que
pode detectar o impacto da peza de que
se trate, por exemplo, o calzado, nunha
superficie concreta.

As patentes fomentan os progresos

Grazas ao sistema de patentes:
Os fabricantes de equipo e material deportivo obteñen ganancias financeiras da innovación, o que á súa vez fomenta a vitalidade da industria e vai en beneficio da economía no seu conxunto.
Os investigadores teñen acceso a toda unha mina de información técnica que poden utilizar para inspirar innovacións e melloras en produtos existentes.
Os deportistas de todo o mundo benefícianse de todas as innovacións que se realizan en materia de equipo deportivo e melloran así o seu rendemento, sofren menos lesións e recupéranse máis rápido en caso de lesión.
O público en xeral benefíciase unha ampla gama de produtos deportivos de alta calidade.
A protección dos dereitos de patente a nivel internacional

Como os demais dereitos de P.I., as patentes son de índole territorial, no sentido de que fornecen efecto xurídico exclusivamente no país ou rexión no que son concedidas. Por iso é polo que solicitar protección por patente en varios países poida levar moito tempo e ser moi caro. O Tratado de Cooperación en materia de Patentes (PCT), da OMPI, permite que os inventores presenten unha única ?solicitude internacional? para iniciar o procedemento de obter protección por patente en ata 144 países. Adoptado en 1978, en abril de 2011 alcanzouse o fito de 2 millóns de solicitudes internacionais presentadas en virtude dese tratado
.

O deporte e a tecnoloxia

Desde o calzado deportivo ao traxe de baño, pasando pola raqueta de tenis e o balón de fútbol, os tecnólogos do deporte dedicaron enxeño, creatividade e coñecementos técnicos para concibir material mellor e máis seguro en aras da excelencia deportiva. Iso traduciuse nun mellor rendemento, nun equipo mellor, máis seguro e máis eficaz para a práctica do deporte, unha medición precisa do rendemento e unha multiplicidad de formas para vivir os eventos deportivos desde todos os lugares e en todo momento.

No mundo do deporte, as tecnoloxías novas e innovadoras están protexidas en virtude do sistema depropiedad intelectual (P.I.), concretamente mediante patentes. As patentes protexen as invencións e facilitan a difusión da tecnoloxía. Impiden, ademais, a utilización non autorizada dunha invención durante o período de tempo no que a patente é vixente. Polo xeral, 20 anos. Iso constitúe un incentivo para a innovación, no sentido de dar aos inventores a oportunidade de recuperar os investimentos que efectuasen para concibir a invención e de obter retribución financeira. A cambio do dereito exclusivo para explotar a invención, o inventor ten a obrigación de divulgar os detalles da mesma, alimentando así o acervo de coñecementos, ademais de proporcionar unha nova fonte de innovación. Unha vez expira o prazo de protección, a tecnoloxía pode ser utilizada libremente por calquera.
As patentes incitan ás empresas para investir na concepción e comercialización de produtos novos e perfeccionados. Ademais, contribúen a fomentar o progreso tecnolóxico, na medida en que todas as solicitudes de patente son obxecto de publicación. E unha vez que se decide comercializar un produto, pasa a estar dispoñible para todos os fans do deporte.

La ciencia en el deporte de alto rendimiento

Moita xente sorpréndese cando oe falar de ciencia do deporte. Existe realmente a ciencia do deporte? Que diferenza hai entre ciencia do deporte e ciencia do exercicio? Que fan exactamente os científicos do deporte?

 A medición en ciencia do deporte presenta algúns retos comúns e outros únicos. Os retos comúns inclúen o financiamento, dispoñibilidade de instrumentación, o seu tamaño e masa. Os retos únicos inclúen o traballar con deportistas famosos que a miúdo son reticentes a participar como suxeitos, adestradores que a miúdo se negan a ceder tempo de adestramento para facer medicións, esixencias extraordinarias en canto á facilidade e velocidade da medida e retorno dos datos, e unha perspectiva diferente do "éxito" na realización da investigación. Mentres o éxito do científico académico mídese habitualmente en termos de publicacións sobre investigacións con datos grupales, o científico do deporte debe mellorar ao(os) deportista(s) específico(s) con quen traballa. Por exemplo, se unha investigación de 20 deportistas mostra que 15 melloraron coa intervención, dúas quedaron máis ou menos igual e tres mostraron peores resultados de rendemento, probablemente lograríanse significatividad estatística e/ou intervalos de confianza e o estudo probablemente cumpriría cos estándares modernos da revisión por expertos. Con todo, se os tres deportistas que empeoraron fosen os tres "mellores" deportistas do grupo, os adestradores e o científico do deporte considerarán a intervención un fracaso.

Estudar a deportistas de elite é unha das investigacións máis gratificantes e difíciles que uno poida levar a cabo. Os suxeitos investigados son por definición extraordinariamente raros. Por tanto o investigador enfróntase a un baixo poder estatístico e pouco interese por xeneralizar a unha poboación; en realidade uno está a miúdo estudando a poboación. Finalmente, é difícil ter en conta a variabilidade do rendemento do deportista, estado de forma actual, vontade de ser avaliados, vontade de dar un ?esforzo máximo?, período do plan de adestramento e outros factores desde problemas inherentes a levar equipamentos pouco habituais e descoñecidos, estar a ser observado críticamente por científicos, e a importancia variable que os resultados do test poida ter sobre a carreira do deportista. Mentres o científico talvez vexa os resultados do test simplemente como algo para determinar o estado do deportista, o adestrador e o deportista poden considerar os resultados un medio de selección, provocando así unha tensión que non pretendía o científico.

Estas son as conclusións que saco o Dr. Bill Sands que o viviu todo no mundo do alto rendemento deportivo.